R, III 22

[0] Della provincia di Lac o vero Loac et Lar. Cap. 22.

[1] Partendosi dal luogo dove è il corpo del glorioso apostolo San Tommaso, et andando verso ponente, si trova la provincia di Lac. [2] Di qui hanno origine li Bramini, che sono sparsi poi per tutta l’India: questi sono li miglior et piú veridici mercatanti che si trovino, né direbbono mai una bugia per qualunque cosa che dir si potesse, anchor se vi andasse la vita. [3] Si guardano grandemente di rubare et tor la roba d’altrui; son anchora molto casti, perché |55v| si contentano d’una moglie sola. [4] Et se alcuno mercatante forestiero et che non cognosca li costumi della contrada si ricomandi a loro et li dia in salvo le sue mercantie, questi Bramini le custodiscono, vendono et barattanle lealmente, procurando la utilità del forestiero con ogni cura et sollicitudine, non li dimandando alcuna cosa per premio, se per sua gentilezza il mercatante non gliela dona. [5] Mangiano carne et bevono vino; non uccideriano alcun animale, ma lo fanno uccidere da’ Sarraceni. [6] Si conoscono i Bramini per certo segnale che portano, che è un fil grosso di bombaso sopra la spalla, et leganlo sotto il braccio, di modo che quel filo appare avanti il petto et dopo le spalle. [7] Hanno un re qual è molto riccho et potente, et che si diletta di perle et pietre preciose; et quando i mercatanti di Malabar gliene ponno portare qualcuna che sia bella, credendo alla parola del mercatante, li dà due volte tanto quanto la gli costa: però li vengono portate infinite gioie. [8] Sono grandi idolatri, et se dilettano d’indovinare, et massime negli augurii, et se vogliono comprare alcuna cosa, riguardano subito nel sole la sua propria ombra, et faccendo le regole della sua disciplina procedono nella sua mercantia. [9] Sono molto astinenti nel mangiare et vivono lungamente; i suoi denti sono molto buoni, per certa herba che usano a masticare, la qual fa ben digerire et è molto sana alli corpi humani. [10] Sono fra costoro in detta regione alcuni idolatri, quali sono religiosi et si chiamano “*tingui”, et a reverentia delli loro idoli fanno una vita asprissima. [11] Vanno nudi et non si coprono parte alcuna del corpo, dicendo che non si vergognano di andare nudi, perché nacquero anchor nudi, et circa le parti vergognose dicono che, non faccendo alcuno peccato con quelle, non si vergognano di mostrarle. [12] Adorano il bue, et ne portano un piccolo di latone o di altro metallo indorato legato in mezzo la fronte. [13] Abbrucciano anchor l’ossa de’ buoi et ne fanno polvere, con la quale fanno una ontione che si ongono il corpo in piú luoghi con gran riverentia; et se incontrano alcuno che li facci buona cera, li mettono in mezzo la fronte un poco di detta polvere. [14] Non uccideriano animale alcuno, né mosche né pulici né pedocchi, perché dicono che hanno anima, né mangiariano di animal alcuno, perché li pareria di commettere gran peccato. [15] Non mangiano alcuna cosa verde, né herbe né radici, fino che non sono secche, perché tutte le cose verdi dicono che hanno anima. [16] Non usano scodelle né taglieri, ma mettono le sue vivande sopra le foglie secche di pomi di Adamo, che si chiamano pomi di paradiso. [17] Quando vogliono alleggerire il ventre vanno al lido del mare, dove in la rena depongono il peso naturale, et subito lo dispergono in qua et là, acciò che ’l non faccia vermini, che poi morirebbono di fame, et loro farebbono grandissimo peccato per la morte di tante anime. [18] Vivono lungamente sani et gagliardi, perché alcuni di loro arrivano fino a cento et cinquanta anni, anchor che dormino sopra la terra: ma si pensa che sia per l’astinentia et castità che servano. [19] Come sono morti abbrucciano i loro corpi.

Z, 110

Hic naratur de provincia Lar unde braaman orti sunt.

[1] Lar est quedam provincia versus ponentem, quando disceditur a loco ubi est corpus beati Thome apostoli. [2] Et ab ista provincia orti sunt omnes braaman de mundo, et inde primitus discesserunt. [3] Et isti braaman sunt de melioribus mercatoribus qui reperiantur in mundo et magis veriloqui, quia non proferrent aliquod mendatium aliqua causa mundi et nil aliud dicerent quam veritatem. [4] Et noveritis quod si quis mercator forensis ad provinciam istam veniat pro eius mercationibus faciendis, mores et consuetudines contrate ignorans, inveniet unum ex istis mercatoribus braaman cui thesaurum suum et mercimonia recomitet, rogans eum ut, cum consuetudines contrate ignoret – ne decipiatur –, negotia et mercimonia sua pertractet. [5] Ille vero mercator braaman mercimonia mercatoris forensis assumet pre manibus, et ipsa tam legaliter |80v| pertractabit in vendendo et emendo, et utilitatem forensis tam solicite procurabit et melius quam pro se, nichil ab ipso pro labore requirens, nisi forensis ipse ex curialitate sua sibi aliquid largiatur. [6] Isti braaman carnes non comedunt et vinum non bibunt. [7] Ducunt vitam honestam multum secundum consuetudinem eorum, et non fornicantur nisi cum eorum uxoribus et non raperent aliquid alicui. [8] Non occiderent aliquod animal et non facere‹n›t aliquid de quo crederent habere peccatum. [9] Et omnes braaman agnoscuntur per quoddam signum quod portant. [10] Nam omnes braaman portant unum filum bonbiçinum super spatulam unam et ligant sub brachio alio, et ita quod filum illud ante pectus et post tergum aparet. [11] Ipsi habent regem divitem et potentem thesauro. [12] Et iste rex acquirit libenter perulas et lapides preciosos. [13] Et ordinavit cum omnibus mercatoribus terrarum suarum quod de omnibus perulis quas portabunt ei de regno Maabar quod appelatur Sali – et hec est melior et ditior provincia que reperiatur in India, ubi preciosiores inveniuntur perule – eis dabit duplum eius quod constabunt. [14] Et isti mercatores abraaman proficiscuntur ad regnum Maabar et ementes omnes bonas perulas quas inveniunt, postmodum ad regem eorum portant et dicunt per regalitatem eorum quantum constiterunt. [15] Et rex statim facit eis impe‹n›di duplum eius quod constiterint. [16] Et nunquam de hoc minus habent; quare multam |81r| quantitatem adduxerunt de bonis et grosis. [17] Isti braaman adorant ydola et magis procedunt secundum auspicium et secundum actus et motus avium et bestiarum aliquibus hominibus de mundo. [18] Et dicemus vobis in parte de consuetudine et moribus eorum. [19] Habent equidem huiusmodi consuetudinem inter ipsos, quia omnibus diebus de ebdomada apposuerunt unum signum qualem vobis declarando dicemus. [20] Si accidit quod aliquod forum faciant alicuius mercimonii, ille qui vult emere exurgit, et respicit umbram suam in solem et querit de nomine illius diei in qua est; et facit mensurari umbram suam. [21] Et si est tam longa ut debet esse in illa die, forum completur; et si umbra non est tam longua ut esse debet, non completur forum, sed expectat donec umbra sit in illo puncto quem ordinaverunt in lege eorum. [22] Et quemadmodum de hac die diximus, ordinaverunt de omnibus diebus ebdomade, videlicet quantum debet esse longa umbra. [23] Et donec umbra non esset tam longa quemadmodum esse debet, nullum forum facerent neque aliquod factum eorum. [24] Sed quando umbra est tam longa veluti die qualibet debet esse, tunc faciunt suum forum. [25] Ittem aliud maius narabimus vobis; quoniam quando faciunt aliquod forum, in domo vel in alio loco, et audirent aliquam tarantulam clamare – nam ibi multe sunt –, et ‹si› apareat vel audiatur ab illa parte quod sit bonum pro eis, emunt |81v| statim mercimonia; et si tarantula apareat vel audiatur ab illa parte que sibi non videatur bona, non emunt. [26] Et quando de eorum domibus exeunt et audirent aliquem hominem reverti, si eis non videtur bonum, restant et ult‹er›ius non procedunt. [27] Et quando isti braaman eorum iter arripiunt et vident quod aliqua yrundo volet per supra ipsos, vel ante vel a‹d› dexteram partem vel ad sinistram, si eis videtur, secundum mores eorum, quod yrundo a bona parte venerit, procedunt ult‹er›ius; et si videtur eis quod a bona parte ‹non› venerit, revertentur. [28] Et isti braaman vivunt plus alia gente de mundo; et hoc est quia parum comedunt et propter magnam abstinentiam quam faciunt. [29] Dentes eorum sunt valde boni, propter quamdam erbam quam in ferculis suis vescuntur, que multum bene digere facit et est valde sana humano corpori. [30] Isti vero braaman nunquam flobotomantur de aliqua vena vel de aliquo loco, et sibi non minuunt sanguine. [31] Habent etiam inter sse religiosos, qui nuncupantur “ciugui”, qui vivunt pluri aliis: nam vivunt .CL. anis et .CC. [32] Et tamen se bene possunt de suo corpore adiuvare, ita quod possunt ire et redire quocumque volunt, et faciunt omnes opportunitates monasterii ydolorum. [33] Et tam bene legunt, ita senes, quemadmodum existerent iuniores. [34] Et hoc propter abstinentiam magnam contingit, quia parum et bonum comedunt, quoniam utuntur in suis comestionibus magis riso et lacte quam aliis rebus. [35] Et isti “ciugui”, |82r| qui tam longo tempore vivunt, comedunt hoc quod vobis dicemus. [36] Accipiunt enim argentum vivum et surfurem, et simul miscent, et inde potacionem faciunt et bibunt. [37] Et dicunt quod hoc eis vitam auget. [38] Et magis ob hoc vivunt. [39] Et hoc bis in mense sumunt. [40] Et iste gentes ab eorum infancia utuntur istis potationibus admixtis cum sulfure et argento ad vitam prolungandam. [41] Et sine dubio isti qui tantum tempore vivunt utuntur potationibus istis de surfure et argento. [42] In isto regno Maabar est etiam quedam religio, que nuncupatur similiter “ciugui”, cuius homines sunt tam magne abstinentie quemadmodum vobis dicemus, et de forti et asperra vita. [43] Quoniam omnes nudi pergunt et non coperiunt naturam eorum neque aliquod membrum. [44] Et adorant boves. [45] Et plures ex ipsis portant unum bovem parvum de cupro vel metalo deaurato, in medio frontis, quem sibi ligari faciunt. [46] Comburunt etiam ossa bovum et faciunt ex ipsis pulverem. [47] Postmodum vero ungunt corpus in pluribus locis cum magna reverentia, et bene con tanta reverentia quemadmodum faciunt christiani de aqua benedicta. [48] Et si aliquis, dum vadunt per viam, reverentiam eis exibeat, ipsum de pulvere isto, loco magne sanctitatis, unguet in fronte. [49] Non comedunt in parasidibus neque super incisoria, sed comedunt carnes super folia pomi |82v| de paradisso vel super alia folia magna. [50] Tamen non sunt viridia, sed sicca: nam dicunt quod viridia habent animam, et ideo esset peccatum. [51] Nam cavent sibi super omnes creaturas mondi non facere aliquid de quo credant habere peccatum, quia pocius se mori dimiterent quam aliquid faceret de quo crederet habere peccatum. [52] Et quando queruntur quare nudi pergunt et non verecundantur saltem membra ostendere verecunda, videlicet naturas eorum, dicunt enim: «Nos nudi pergimus, quia nolumus aliquid de hoc seculo. [53] Nam in hunc mundum sine vestibus et nudi venimus; quare non habemus verecundiam ostendere membra nostra; nec comitimus aliquid peccatum cum eis, et ideo non magis verecundamur quam vos cum ostenditis manus vestras et vultum vel alia membra vestra que ad peccatum luxurie minime exercetis. [54] Sed quia membra illa ad peccatum luxurie exercetis, ideo ipsa portatis coperta et verecundiam habetis ex ipsis. [55] Sed nos non habemus magis verecundiam quam ostendere dorsa, quia non facimus aliquod peccatum cum eis». [56] Talem quidem rationem redunt querentibus quare non habent verecundiam ostendere membra sua. [57] Non occiderent etiam aliquam creaturam vel aliquod animal de mundo, nec muscas, nec pulices, nec sexcupedes, nec aliquos vermes, |83r| quia dicunt quod habent animam, et non comederent propter peccatum quod crederent inde habere. [58] Non comederent etiam aliquam rem viridem, erbas neque radices, donec virides essent, nisi dum essent sicce, quoniam dicunt quod omnes res virides animam habent. [59] Isti quidem, cum egere volunt, pergunt ad splaçias sive litus maris, et ibi, iuxta aquam, egerunt in arena, postmodum se in aqua optime emundantes. [60] Quibus lavatis, accipientes unum baculum sive virgam, stercus cum ipso taliter sternunt illuc et huc et dividunt per arenam, quod nichil ex eo videtur. [61] ‹Si› queruntur quare hoc faciunt, respondent: «In ipso cum crearentur vermes; et vermes concreati, cum esca consumpta foret per solem, dificienti eis cibo perirent. [62] Et cum substancia illa egrediatur de corpore nostro – quia absque cibo etiam vivere non valemus –, de morte tot animarum maximum haberemus peccatum que foret de nostra substancia concreate. [63] Et idio sic illam substanciam nichilamus, ut ex ipsa non valeant vermes aliquid concreari, ad hoc ut, deficiente cibo, ad culpam et defectum nostri postmodum moriantur». [64] Isti vero religiosi permanent etiam super terram nudi, absque aliqua alia re mundi existente a parte superiori vel inferiori. [65] Et est mirum quod non moriuntur et quod tam longo tempore vivunt. |83v| [66] Faciunt etiam magnam abstinenciam comedendi carnes. [67] Iegiunant toto ano et nil aliud quam aquam potant. [68] Item vobis aliquid referemus. [69] Nam habentur ibi religiosi sive presbiteri qui in ecclesiis permane‹n›t ad servicium ydolorum; qui, cum ad aliud officium sive ordinem apponuntur, ‹examinantur› per hunc modum, videlicet quod, cum aliquis ex ipsis decedat et alius eligi debeat loco sui, domicele que ydolis sunt oblate, ut in libro superius dictum est, tangunt ilum qui eligi debeat per omnia membra et eius naturam. [70] Amplexantur ipsum et obsculantur ac ei faciunt omnia solatia qui sciunt et posunt. [71] Et si membrum eius sive natura aliqualiter moveatur, ipsum non retinent, sed emitunt et remitunt ipsum. [72] Dicunt enim quod penes se retinere nolunt virum luxuriosum. [73] Si vero membrum ilud non moveatur in aliquod, ad hoc ut motu luxurie erigi videatur, ille bonus et honestus reputatur, et ipsum retinent penes se ad servicium ydolorum. [74] Et isti sunt multum perfidi ydolatri. [75] Faciunt comburi funera, quia dicunt quod si non facerent ipsa comburi vermes procrearent, et postmodum vermes comedisent ea tota de quibus creati essent, non haberent ad comedendum et sic oporteret eos mori. [76] Et cum vermes essent mortui, |84r| anima defuncti magnum peccatum haberet. [77] Et hec est ratio quare funera comburunt. [78] Nam dicunt quod vermes habent animam. [79] Nunc diximus de moribus istorum adorantium ydolla. [80] Amodo dicemus quoddam pulcrum novum quod oblivioni tradideramus in ynsula Seillam.